“The great conjunction” vindt vandaag plaats. Nu ga ik je niet belasten met wat dit allemaal inhoudt, dat kunnen anderen veel beter. Zij die er veel meer verstand en gevoel voor hebben.
Ik vind dit vooral een mooi moment om bij stil te staan. De twee planeten die conjunct lopen, of eigenlijk zijn, vandaag zijn Jupiter en Saturnus. Tezamen, op 0 graden, brengen zij licht en is dit energetisch voelbaar. Misschien ken je dat wel dat mensen zeggen “er hangt iets in de lucht”, dat gevoel. Spannend ook wel, in positieve zin, want welke gevolgen gaat dit hebben en waar gaat dit heen? Het onzekere en onbekende terrein, waar we eigenlijk allen in zitten van een zo genoemde pandemie met allerlei restricties. De ene leeft compleet in angst, de ander negeert wat er aan de hand is en weer een ander probeert het allerbeste ervan te maken en trekt zijn/haar eigen plan. Zo heeft iedereen zijn/haar voorkeur, afhankelijk van je opvoeding, je ervaringen tijdens je bestaan, waar je woont, in welke omgeving (in de stad of aan de rand van de natuur), met wie je jezelf omringd, de verantwoordelijkheid die je al dan niet neemt in het leven, je afhankelijk bent van anderen of juist niet. Linksom of rechtsom willen we allen uiteindelijk maar één ding en dat is liefde geven en ontvangen en in vrijheid keuzes kunnen maken.

Deze energetische samenloop van omstandigheden, lichtvoetig geformuleerd, (lees lockdown – great conjunction – Kerst tijd) is vooral een uitnodiging om naar binnen te gaan. Naar binnen in jezelf, zoals ook de natuur doet en ik dagelijks naar onze hond kijk en zie dat ze meer slaapt dan tijdens de rest van het jaar. Ze trust en bezint zich voor een volgende wandeling wanneer ze weer naar buiten mag, ze wast zich – zwemt in koud water – , eet, brengt en haalt een knuffel en gaat weer slapen. Is het een idee om als mens deze dierlijke natuur te volgen? Of er toch op zijn minst eens naar te kijken, te observeren en ervan te leren? In grote lijnen dan toch, ons brein houdt ons voortduren bezig met denken, analyseren, plannen etc. Misschien is ons brein soms wel onze grootste vijand, afhankelijk van hoe we het gebruiken?
Rusten en bezinnen. Jezelf afvragen wat je afgelopen jaar allemaal hebt meegemaakt en in een ander perspectief zetten is een mogelijkheid, of kijken naar wat je tot nu toe in je leven gedaan en bereikt hebt en hier dankbaar voor zijn? Of kijken naar wat niet meer bij jou past, de manier waarop je je patronen ontwikkeld hebt, de manier van omgaan met je familie en vrienden, de manier van omgaan met jezelf en je doelen die je jezelf gesteld hebt. Wat past niet meer en wat en op welke manier zou je dingen anders kunnen doen? Waar ben je dankbaar voor? Wat is jouw kracht? Wat zijn jouw wensen, vanuit je hart en niet van wat anderen van jou verwachten? Wat gun je anderen en hoe kun je anderen helpen? Wat is jouw pad?

Dat zijn in elk geval vragen die in mij opkomen en die mij bezighouden. En tussen die vragen door maak ik tijd om te wandelen, te bezinnen, te rusten, te mediteren, een boek te lezen, mijn dagelijkse beweegrituelen te doen en te luisteren naar wat “earth keepers” te vertellen hebben over wat onze voorouders al wisten en deden en wij in de huidige beschaving bijna vergeten zijn. We zijn compleet verwijderd van de natuur, van onszelf, we hebben geleerd met het hoofd te werken en niet meer te mogen voelen, resultaten behalen en maar doordraaien. Dat aangesloten wetenschappers bij deze earthkeepers van “the four winds” (Alberto Villoldo) vertellen over wat we als mensheid met de aarde gedaan hebben en hoe we onze eigen cellen kunnen wijzigen door onze denkpatronen, ademhaling, liefde of angst via ons brein. Zowel in positieve als in negatieve vorm. En dit gegeven uiteindelijk maakt of je je immuunsysteem een boost geeft of compleet afbreekt. Een boost is natuurlijk een uitwerking van de positieve vorm en afbraak is de uitwerking van de negatieve vorm.
Van dit soort informatie word ik blij, absorbeer ik als een spons omdat ik dan dingen meteen kan toepassen en uitproberen. Het brengt me terug naar de natuur, zonder dat ik er daadwerkelijk ben. Ik kan de natuur, compassie, respect, verantwoordelijkheid voor jezelf en liefde in onze mensheid visualiseren en me voorstellen hoe een wereld eruit zou zien als we dit allemaal zouden doen. Natuurlijk dient er dan nog heel wat water door de Maas te stromen en toch kan ik dit voor me zien. Ja een ideaalbeeld is dit wellicht wel, toch heerlijk om dit te visualiseren en erin te blijven geloven. Uiteraard in vrijheid, die uiteindelijk in jezelf zit.

De mooiste dingen visualiseren, bewust ademhalen in allerlei vormen, bewegen, de natuur in, positieve gedachten creëren, trachten niet te oordelen, bewust woorden gebruiken, mijn kracht bij me houden, de natuur ingaan, de sauna opzoeken (als het weer kan), elke dag koud douchen en soms een ijsbad nemen, negatieve ervaringen vanuit een ander perspectief bekijken en uiteindelijk als wijze les te zien, dankbaar zijn voor wat ik heb en wie ik ben en voor die (negatieve) lessen (die dan uiteindelijk cadeautjes zijn), zijn allemaal dingen die ik dagelijks tracht toe te passen.
Uh nee, dat lukt me niet op elk moment van de dag of elke dag. Ik word ook wel eens boos en schiet verbaal uit mijn slof, ik voel me ook wel eens moe en heb nergens zin in, ook ik oordeel met momenten en ik kan ook zeuren over kleine stomme dingen. Toch ben ik mij er telkens bewust van. Het gebeurt me en omdat ik me er tegelijkertijd bewust van ben kan ik het ook heel snel ombuigen. Ombuigen naar lachen om mijn eigen boosheid die dan ongegrond is, nog harder lachen om mijn gezeur om niets en omzetten in dankbaarheid. En als ik me betrap op oordelen dan zeg ik tegen mezelf “hé Jansen, je doet het weer! Die persoon heeft er zijn of haar reden voor, respecteer die, daar ga jij niet over en heb je dus niets mee te maken.” Of ik vraag me af wat dat over mezelf zegt.
Dit is mijn manier van omgaan met dingen, makkelijk of moeilijk. Het klinkt misschien afgezaagd of cliché: ik ben ervan overtuigd dat “everything happens for a reason”.

Hoe ziet dit er voor jou uit? Wat vraag jij je af? Wat houd je bezig? Kun jij de onzekerheid en het onwetende omarmen? Wat heb je nodig? Wat zou je het liefste willen? En zie je dit voor je? Kun je dit visualiseren?
Ik wens je de komende Kersttijd veel plezier en bezinningsmomenten, opdat je je eigen-wijsheid (terug) vindt en 2021 mee vooruit kunt. 🙏🏽

En niet onbelangrijk, zorg goed voor jezelf en je naasten! ❤️