Regelmatig hoor ik mensen, en ook mijn cliënten, zeggen dat ze authentiek zijn of graag weer willen zijn.
‘Puur natuur’, ‘you get what you see’, ‘outgoing’, ‘open’, ‘overal voor in’ zijn vaak beschrijvingen van mensen zelf die voor hen onder de noemer vallen van authenticiteit. Als we van dichterbij gaan kijken dan valt dit in de praktijk nog wel eens tegen, die authenticiteit.
Je denkt vaak dat je iemand bent die……en dan volgt er een heel verhaal. Een verhaal dat gebaseerd is op ervaringen uit het verleden, dingen die je ouders, vrienden of zelfs werkgevers van jou vonden of vinden.
Het gaat over hoe we ‘ik’ zien of het ‘zelf’. Waar we aan gehecht zijn geraakt, waar we ons ‘ik of ons zelf’ mee identificeren. Welke verhalen we onszelf ‘eigen’ gemaakt hebben en die zijn gaan geloven en uiteindelijk zijn gaan bepalen wie en wat ons ‘ik’ of ‘zelf’ is.
Als de leerkracht vroeger herhaaldelijk tegen je zei ‘jij kan goed rekenen’, dan vertaalde je dat uiteindelijk in de overtuiging ‘ik ben goed in rekenen’. Maar je ‘bent’ het goede rekenen niet, je kan het toevallig goed maar zegt helemaal niets over wie je bent.
Als je ouders vroeger vonden dat je het nooit goed genoeg deed, je weinig aandacht schonken en het altijd beter kon. Dan werd jouw verhaal en jouw waarheid ‘ik ben niet goed genoeg’. Vervolgens ging je hier ook naar leven en handelen en werd het een soort van self fulfilling prophecy dat altijd net onder de oppervlakte in jouw ‘zijn’ aanwezig is.
Je bent naar die verhalen en waarheid gaan leven en werd je tweede natuur en vanuit dat oogpunt werd dat jouw authentieke zelf. Jouw authentieke zelf met een filter, een masker op, als het ware.
Als je gaat zien waar je gehecht aan bent en die verhalen over jezelf durft los te laten, dan volgt er steeds meer authenticiteit.
Echter als je jezelf steeds weggeeft, het goed wilt doen voor en naar de ander, een soort van ‘pleasen’ om goed en aardig gevonden te worden dan sta je juist verder van jezelf af. En dan is de authenticiteit toch nog ver te zoeken.
Authenticiteit zit van binnen en ‘zo binnen, zo buiten’. Authenticiteit gaat over liefde; in liefde zijn en vanuit liefde handelen. Op de eerste plaats is dat in liefde zijn met jezelf, je lichaam en je geest – zo binnen. en vandaar uit kun je ook met liefde naar de buitenwereld toe treden en handelen – zo buiten.
Voorwaarden scheppen, wraak nemen, de waarheid verdraaien, jezelf jaar in en jaar uit hetzelfde verhaal vertellen (dat je bent gaan geloven) en dit ook verkondigen naar anderen staat ver weg van authentiek zijn.
Zonder oordeel, ver-oordeel, in liefde zijn en hiernaar handelen maakt het leven zoveel makkelijker en maakt dat je vanuit authenticiteit kunt leven.
Dus zet je masker af, want het is maar één keer in het jaar carnaval.
Als je té gehecht raakt aan je verhalen, je ‘wensen & willen’ en die worden NIET ingevuld of vervuld, dan is het resultaat ‘lijden’.
Niemand wilt lijden en toch doen we onszelf dit onbewust aan en zorgt lijden er juist voor dat we onze authenticiteit verliezen.
Is er dan een manier om jezelf te verbinden aan een actief leven, zonder gehecht te raken aan je eigen verhalen en persoonlijke voorkeuren?
Kun je kalm en in balans blijven als je dealt met anderen in je omgeving en hun verhalen? Kun je hen en jezelf zien door de ogen van onvoorwaardelijke liefde?
Je wordt je authenticiteit pas meester, en krijgt pas kracht als je je verbindt aan de ‘droom’ van deze wereld en iedereen, zonder je eigen authenticiteit te verliezen. Jezelf te onderhouden in het bewustzijn dat elke keus jouw keus is en dus jouw eigen verantwoordelijkheid.
Als je gehecht raakt aan iets, dan lijd je telkens weer als het object van jouw gehechtheid bedreigd wordt of in gevaar komt, of het nou écht is of alleen maar een illusie.
De meeste mensen zijn niet alleen gehecht aan hun ‘materialistische dingen’, maar zijn óók gehecht aan hun overtuigingen en ideeën.
Een gehechtheid kan op natuurlijke wijze ontstaan, echter het wordt ongezond wanneer je het vermogen verliest om je weer los te maken van die gehechtheid of wanneer de overtuiging de waarheid niet meer reflecteert.
In elk geval zijn gehechtheid aan overtuigingen en ideeën veel moeilijker te herkennen en dus ook om ze weer los te laten.
‘Afhankelijkheid’ is het controle systeem waarin we leven. Dat begon al toen we jong waren, we kregen op een presenteerblaadje het fenomeen straffen/ belonen op ongewenst/gewenst gedrag. Als je dit doet, dan krijg je een ijsje…… of als je stout bent krijg je geen ijsje. Je kent het wel dit soort dreigementen en uitingen. We hebben er vast ‘onbewust’ allemaal wel eens aan meegedaan, toch?! Ik in elk geval wel. Een poging om ze op te programmeren en indoctrineren aan de maatschappelijke norm, ‘zoals het hoort’.
Het resultaat hiervan is dat velen van ons opgegeven hebben met te zijn wie we daadwerkelijk zijn, in ruil voor wie we denken te zijn of denken te moeten zijn. Uiteindelijk leven we hier een leven dat niet het onze is. Hierdoor is ware authenticiteit ver te zoeken.
Leren te herkennen, bewust te worden waarin we zijn beland of gevangen zitten en dit weer los te laten om onze authentieke zelf weer te worden en te zijn is een kenmerk van ONTKOOIEN.
Wanneer je start met jezelf (of onder begeleiding van) te ontkooien, is er geen stoppen meer aan. Telkens als je denkt dat je er bijna bent, dan ben je er nog nèt niet en dient het volgende zich alweer aan.
Het vergt moed, uithoudingsvermogen en volharding en keer op keer naar binnen keren.
Ben jij oprecht authentiek? Of ben je (nog) gehecht aan alle verhalen die men jou en jij jezelf verteld hebt? Ik ben nieuwsgierig…….
Sportcommitment @blog 